Więcej czytać!

Właśnie skończyłam czytać "Lolitę" Vladimira Nabokova. To moja druga przeczytana książka tego autora.

Co mnie uderza?

Bogactwo językowe.

(Wiem, doczytałam o jego starannym, mi.in. filolologicznym wykształceniu, ale to wszystkiego nie tłumaczy, prawda?)

Mało, który autor tak zgrabnie i trafnie potrafi dobrać słowa.

Moja refleksja dotyczy również budowy zdań. W moim bibliotecznym wydaniu, niejednokrotnie jedno zdanie zajmuje pół strony.

Któż dzisiaj tak pisze?

Z długimi zdaniami ostatnio spotkałam się u Grassa i najnowszego laureata Nike, Marka Bieńczyka.

Współczesne książki prezentują w większości styl bardzo oszczędny, poprzez krótkie zdania.

Z czego ta forma wynika?
Myślę sobie, że epoka i wszędobylskie komunikaty, skróty znalazły swój oddźwięk w literaturze . Krótkie zdania, a więc skrótowe myśli. Może i precyzyjne. Ale zwięzłość formy zuboża językowo piękno literatury. Kunszt pisarza nie jest  już tak trudny, jak kiedyś.(Co ja piszę?!) 

Krótkie zdania, a więc mniej błędów stylistycznych, mniej wielobarwnych wyrazów. Pisanie jest uproszczone.

Nie wiem czy to tylko styl? Znak czasów? Czy wygoda pisarzy? A może wymagania współczesnego zidiociałego czytelnika?

Wiele pytań.

Również moje zdania są ostatnio coraz krótsze.Trzeba nad tym popracować.

I czytać. Czytać. Czytać.

Nic tak nie wzbogaca języka.